Oficjalne przepisy, według których rozgrywane są imprezy rangi mistrzostw świata czy mistrzostw Europy, opracowali kilka lat temu Anglicy. Istnieje też kilka innych odmian walking futbolu. Wszystkie odmiany łączy jeden główny, niezmienny przepis – zawodnicy podczas gry nie mogą biegać. Chcecie poznać kilka szczegółów, którymi różnią się poszczególne wersje? A może chcecie spróbować grać trochę inaczej niż zwykle? Spróbujcie – walking futbol to sport dla każdego i w każdej wersji jest tak samo interesujący. Chodzimy za piłką, chodź z nami…
Wersja brytyjska
W Polsce najczęściej gramy według przepisów opracowanych we wrześniu 2018 w Anglii i zaaprobowanych przez Angielską Federację Piłki Nożnej (Football Association). Najważniejsze reguły gry: zakaz biegania, kontakt minimalny nieumyślny (cały czas dążymy do tego aby ograniczyć go do zera), pole karne tylko dla bramkarza (podobnie jak w piłce ręcznej), piłka jest w grze do wysokości głowy (mniej więcej 180cm).
Maksymalny wymiar boiska to 50m/30m. W naszym kraju najczęściej gramy na boisku o wymiarach 40m/20m. W zależności od wielkości boiska, w drużynie może grać łącznie 6 osób (5 zawodników plus bramkarz) lub 7 osób (6 zawodników plus bramkarz). Bramki 300cm/155cm (mogą być też bramki do piłki ręcznej). Oficjalne mecze trwają 2×20 minut.
Pełna wersja przepisów do gry w wersji angielskiej TUTAJ
Krótki film z meczów kobiet Polska – Szwecja, Anglia – Szwecja i Polska – Anglia rozgrywanych według brytyjskich przepisów znajdziecie TUTAJ
Wersja europejska
Z tą wersją spotkaliśmy się podczas towarzyskich meczów w holenderskim Almelo. Podczas wewnętrznych rozgrywek podobne przepisy stosują Belgowie, Niemcy, Francuzi. Gra się bez bramkarza i bez pola karnego. Dopuszczalna wysokość piłki podczas gry to linia bioder. Bramki są mniejsze niż w wersji brytyjskiej i nie przekraczają wysokości 1 metra (szerokość max 3 metry). Gdy piłka wyjdzie poza boisko (aut, rzut rożny), nie trzeba wznawiać gry podaniem – można postawić piłkę na linii i zacząć ją prowadzić. Podczas gry oczywiście nie można biegać i obowiązuje zasada no contact. Przepisy te są dużo prostsze do interpretacji, gra jest szybsza, mniej jest w nich ograniczeń i punktów spornych. Według tych przepisów rozgrywany jest jeden z największych klubowych turniejów w Europie – Almelo City Cup.
Walking futbol w wykonaniu zawodników Heraclesa Almelo, wygląda tak jak TUTAJ
Wersja 3 Touch (3 dotknięcia)
Do tej wersji gorąco namawiają zawodnicy z Republiki Południowej Afryki. Jak przekonuje Ruudi Abrams, wersja gdy zawodnik może dotknąć piłkę maksymalnie 3 razy i musi się jej pozbyć, jest dużo bardziej bezpieczna dla grających. Trudno nie przyznać mu racji, bo w tej wersji unikamy dryblingów i prowadzenia piłki, czyli momentów podczas których najczęściej dochodzi do gry niezgodnej z przepisami.
Wymiary boiska i bramek, to kwestia drugorzędna. W wersji 3 Touch liczy się głównie dobra zabawa i aktywne spędzenie wolnego czasu.
Walking futbol w wersji 3 Touch TUTAJ
Wersja gry z bandami
Odmiana dobrze znana w Niemczech, wzorowana na bardzo popularnych turniejach halowych, organizowanych u naszych zachodnich sąsiadów, głównie w okresie zimowym. Boisko z każdej strony ograniczone jest bandami. Przerwa w grze następuje tylko wtedy gdy piłka wydostanie się poza bandę. Bandy nie wolno się przytrzymywać ani blokować przy niej piłki. W tej wersji pada dużo więcej goli ale gracze muszą wykazać się lepszą kondycją, bo przerw w grze jest bardzo mało.
Wymiary boiska, bramek oraz liczbę graczy określa organizator turnieju.
Jak gra się w walking futbol z bandami możecie zobaczyć TUTAJ